Talandi um a žjóšfélagiš sé aš breytast

Ég hef įšur impraš į žvķ ķ ręšu, riti og lęršum greinum hversu hlżjan hug ég ber til lesturs vešurfregna ķ śtvarpi. Er ég dvaldi sem barn ķ hśsum afa og ömmu upp til sveita ķ gamla daga var įvallt sussaš į mann er vešurfregnir voru lesnar į Rįs1.  Afi sat žį įlśtur viš eldhśsboršiš meš kaffibolla og oftar enn ekki matarkex meš talsveršri smjörklķpu į, vitanlega var pķpusterturinn aldrei langt undan.  Žó gamli hafi nś mįski getaš rżnt ķ vešriš meš žvķ aš hlusta į og fylgjast meš fuglunum, var žó įvallt afar mikilvęgt aš nį aš hlżša į tķttnefndar vešurfregnir į Gömlu gufunni.  Sérlega varš athyglin mikil er heyannir nįlgušust, ellegar kaupstašaferš var framundan og žį mįtti ekki óhlżšnast vešurgušunum.

Žessar minningar hrannast įvallt upp ķ huga mķnum er ég heyri vešurfregnirnar nś til dags į Rįs1 og žykir mér mjög žęgileg tilfynning aš glenna eyrun viš žęr.  Žó ekki muni ég nś nöfn vešurfregnamanna og kvenna ķ gegnum tķšina, žį er žaš gott og gegnt ķslenskt mįl sem žar er notaš og öll žessi ramm ķslensku bęjarnöfn sbr. Mįnįrbakki, Gjögur, Fontur o.fl sem sitja ķ minningunni.

Nś hin sķšari įr hef ég helst nįš į vešurfréttirnar į föstu og laugardagskvöldum žegar ég sit heima ķ rólegheitum, einn meš sjįlfum mér og hlżši į nęturvakt Rįsar2, žį fylgir vešriš išulega ķ kjölfariš į fréttum kl 1.

Ķ kvöld brį svo viš aš ég var ķ slķkum rólegheitum einn ķ koti sökum slappleika og naut žess aš taka lķfinu meš ró.  Er klukkan sló 1 eftir mišnįttu var komiš aš fregnum og vešurfregnum ķ kjölfariš.  Er vešurfregnirnar hófust mįtti minnstu muna aš fölsku tennurnar hrykkju ofan ķ mig, en žar sem ég hef ekki falskar geršist žaš eigi.  Įstęšan fyrir žessum višbrögšum var nefnilega sś aš vešurfregnalesarinn var af erlendu bergi brotin, ung dama lķklegast af Slavnesku kyni.  Ekki skildi ég framburšinn į nafni hennar.  En henni til hróss mį žó segja aš henni tókst nokk vel upp meš framburšinn.  Ég set žó įkvešnar spurningar viš slķkan rįšahag aš lįta erlendan ašila lesa annaš eins ramm ķslenskt.  Er svona mikil mannekla į Vešurstofunni eša hvaš?  Er veriš aš spara hjį RŚV og rįša erlent vinnuafl į lęgri launum, lķkt og tķškast ķ byggingarišnaši?  Nei ég trśi žvķ varla fyrr en ķ haršbakkann slęr.  

Nś munu mįski einhverjir er lesa žetta fį śt žį nišurstöšu aš mér sé illa viš fólk af erlendu bergi brotiš, en aušvitaš er žaš fyrrukennd fjarstęša.  Ég į marga erlenda vini og žar aš auki śtlenska kęrustu.  Žetta eru bara vangaveltur og hugrenningar sem skoppušu upp ķ huga mér viš śtvarpshlustun ķ kvöld 


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Athugasemdir

1 identicon

Jį, Rįs1 hefur alltaf haft bestu śtvarpsdagskrįna og svo aušvitaš vešurfregnir frį Vešurstofu Ķslands. Orš skulu standa er uppįhaldsžįtturinn minn.

Kiddi Jói (IP-tala skrįš) 4.8.2007 kl. 16:38

2 identicon

Žrķr aušvitaš...hvaša rugl er žetta! Žurfti aš ljśga til um žetta...

Fįum Pólverja ķ žetta! Spara! Įfram meš kapķtalismann!

Kįri (IP-tala skrįš) 13.8.2007 kl. 13:50

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband