Þrek og tár

Það verður bara að segjast eins og er í hreinskilni að ég er nánast mjög djúpt snortinn í augnablikinu.  Þannig háttar nú til að vinkona mín góð og göfuglynd lánaði mér fyrir skemmstu videóspólu er innihélt upptöku af leikritinu Þrek og tár sem sýnt var 90 sinnum í Þjóðleikhúsinu á árunum 1995-1997.  Upptaka þessi er úr ríkissjónvarpinu og var verkið sýnt í beinni útsendingu á sínum tíma.  Ég hafði aldrei séð þetta leikrit í þessari útsetningu áður og var löngu kominn tími til að ég sæi þetta.  Mig minnir að það hafi verið árið 2002 sem leikdeild UMF Skallagríms setti þessa sýningu upp í Borgarnesi, í gamla mjólkursamlaginu við Engjaás í leikstjórn Skúla Gautasonar.  Eftirminnilega tók ég þátt í þeirri uppfærslu og fékk ég það hlutverk að leika kriminjálinn Gunna gæ í það skiptið.  Þetta er einhver mesta áskorun sem ég hef tekist á hin síðari ár, alveg gríðarlega erfitt ferli allt saman og gekk á ýmsu.  En mikið rosalega var það innilega gaman.  Að mati þeirra er sáu sýninguna okkar, en heildartala áhorfenda var um 1100, þótti ég fara á kostum í hlutverki mínu og var ég margsinnis spurður að því hvort ég ætlaði nú ekki í leiklistarskólann.  Uppsetning okkar er einhver sú eftirminnilegasta hin síðari ár í Borgarnesi, ekki síst fyrir þær sakir að þetta var síðasta leikritið er Óli heitinn Gunnars lék í, blessuð sé minning hans.  Leikmyndin okkar og það leikhús er við byggðum inni í Engjaáshúsinu var mögnuð og það er ógleymanlegt er ég keyrði ´57 módelið af amerískum kagga inn á sviðið og hengdi mig svo í lokin á leikritinu   Þrek og tár er eitthvert best skrifaða og skemmtilegasta leikrit er gert hefur verið á íslenskri tungu.  Sagan magnþrungin, dramatísk og á köflum alveg drepfyndin.  Svo er tónlistin í verkinu framúrskarandi og flott. 

Upptaka af okkar uppfærslu er til á einhverjum góðum stað og nú er mig farið að klæja í fingurna að komast yfir þá upptöku til að bera þessar útsetningar saman og rifja upp frábærann tíma.  Alveg morgunljóst að ég mun ganga í það strax á morgun að leita þetta uppi.  Svo er bara að drífa í að setja upp leikrit hér í bæ sem fyrst. 

  

Kvikmyndarýni - Okkar á milli

Undarfarnar vikur hafa ég og vinir mínir stundað ákveðna dægrastyttingu og þá jafnan með öl og veigar við hönd í góðra vina hóp.  Afþreying þessi felst í því að ég hef farið á Héraðsbókasafn Borgarness og tekið á leigu gamlar íslenskar bíómyndir sem við höfum svo barið augum saman.  Höfum nú þegar horft á 3 myndir og datt mér í hug að það yrði enn og meiri afþreying að koma með gagnrýni hér á síðu vorri. 

    Sú mynd sem við horfðum á í kvöld og mín fyrsta gagnrýni fjallar um er myndin Okkar á milli í leikstjórn Hrafns Gunnlaugssonar.  Myndin er frá árinu 1982 og segir á hulstri myndarinnar að þetta sé önnur langmynd Hrafns, en áður hafði hann gert Óðal feðranna árið 1980. Með aðalhlutverk í myndinni Okkar á milli fara m.a Benedikt Árnason, Andrea Oddsteinsdóttir, Valgarður Guðjónsson (söngvari Fræbbblanna) og María Ellingsen.

    Myndin hefst á því að Bemjamín nokkur er staddur í gufubaðinu á Laugarvatni ásamt vini sínum.  Gerist þá sá válegi atburður að vinur Benjamíns tekur upp á því að drepast bara uppúr þurru.  Kviss bamm búmm og kallinn lá steindauður í gufubaðinu.  Benjamín hljóp allsnakinn út í geðshræringu sinni með sprellann flagsandi millum fóta sér.   Ekki skildi ég mikið í því sem gerðist í kjölfari, en náði því þó að Benjamín títtnefndur starfar við að skipuleggja vatnsaflsvirkjanir.  Snemma í myndinni kemur María Ellingsen til sögunnar, en hún leikur dóttir mannsins er lést í gufubaðinu.  Benjamín reynir eitthvað að hugga hana í hennar sorgum og þótti honum það góð hugmynd að rekkja hjá henni.  Skömmu síðar er hann mættur á leiksýningu hvar dóttir hans flettir sig klæðum og fyrr en varir er hann kominn í rúmið með konu sinni og stundar með henni villta ástarleiki.Ekki var þó hægt að skilja þessi atlot vel því ýmist var hann að smollinkría konu sína, dóttir sína ellegar stúlku leikna af Maríu Ellingsen.   Kallinn missir svo smátt og smátt vitið, að því er virðist að ástæðulausu.  En þrátt fyrir miklar rökræður okkar félaganna tókst okkur ekki að botna frekar í söguþræði myndarinnar.  Mynd þessi er gerð þegar pönkið var í blóma og kemur það glöggt fram í henni.  Lög með Fræbbblunum eru spiluð undir í hvívetna og eins fer aðal sögupersónan á tónleika með pönkhljómsveit hvar þeir Pollock bræður voru fremstir meðal jafningja

 

Oft hef ég séð og heyrt rætt og ritað um hver sé versta íslenska bíómyndin.  Hafa þá iðulega verið þar efst á blaði myndir eins og Blossi og Nei er ekkert svar ásamt fleiri myndum.  Ég minnist þess þó ekki að hafa séð þar talað sérstaklega um þessa kvikmynd er við sáum í kveld.  Sem er hreint með ólíkindum.  Það er engin furða að nokkur maður kannist við nafnið Benedikt Árnason úr leikaraheiminum, enda frammistaða hans í þessari mynd svo slök að það nær ekki nokkurri átt.  Aðrir leikarar voru álíka slakir ef undan eru skilin María Ellingsen og Valgarður Guðjónsson.  María var auðvitað kornung þarna og átti eftir að geta sér gott orð síðar á ferlinum.  Hún átti ekki í nokkrum vandræðum með að fletta sig klæðum og það verður að segjast eins og er að hápunktur myndarinnar og ýmislegt fyrir neðan þirnd reis ansi hátt var er hún strípaði sig og stundaði innileg ástaratlot með áður nefndum Benjamín.  Valgarður pönkaði svo myndina skemmtilega upp og kom sterkur inn.  

Það var ansi erfitt að greina á milli hvort hlutir væru að gerast eða hvort Benjamín væri að dreyma í myndinni.  Tónlistin var alveg hrottafengin og jaðraði við andlega slátrun.  Guttavísur og þjóðsöngurinn spilaðar á skemmtara ala Bjarni Valtýr er eitthvað sem er ekki fólki bjóðandi.  Söguþráðurinn óskýr og illskiljanlegur.  Ég spyr bara:  Hvað var Hrafn Gunnlaugsson að reykja þegar hann gerði þessa mynd?

 

Annars gaman að sjá þegar nafn mitt er til á hinni óþrjótandi bíomyndasíðu www.imdb.com.  Reyndar er ég skráður sem Ragnar L Gunnarsson og að ég hafi leikið í Hrafninn flýgur árið 1984.  Það hefur alveg gleymst að segja mér frá því og ekki veit ég fyrir hvað L-ið stendur.  Hitt er rétt að mér bregður fyrir í Stellu í framboði og er nafnið mitt á credit listanum þar